เมื่อยเด้ใจบ่อายเว้า มักเมียเขามันเอ้าอั่ง
ในหัวใจเป็นเวิ้งหว่าง
เห็นเมียเขาเว้าบ่ใด้หัวใจอ้ายฮ่ำคนิง เด้อนางเด้อ
มักเมียเขาน้อเรามันเศร้าหนัก
อาการรักในใจใครจะเห็น
เฝ้าติดตามอยากรู้อยู่ไม่เป็น
อยากจะเห็นอยากรู้อยู่ที่ใด
เธอมีผัวก็รู้อยู่เต็มอก ตกนรกอเวจีดีที่ไหน
ศีลข้อสามก็รู้อยู่แก่ใจ ยังร่ำไรรักเธอเสมอมา
ได้สมหวังดังใจเป็นไปยาก
เธอเคยฝากคำเตือนตัดใจสา
มีผัวแล้วก็เห็นอยู่เต็มตาตัด
ใจสาบาปกรรมอย่าซ้ำเติม
ในตอนเริ่มตอนเริ่ม มีใจให้เผิ่น
เจ้าผู้สูงเจิ้นเทิ่น เจิ้นเทิ้นใบหน้าผ่องใส
ส่งยิ้มให้เว้าม่วนนวลหู ถามว่าทำงานไส
อยู่บ่อนได๋น้ออ้าย
มายืนใกล้ โอียยืนใกล้ในใจว่าแม่น
ไม่เป็นแฟนแท้แท้แท้แท้ คนนี้ที่จอง
คิดว่าน้องโสดบ่มีไผ
ฮู้ความจริงแป๋ตายบัดว่ามีผัวแล้ว
หมายนำแนวหมายเอาเจ้าเป็นคู่
หมายอยากอยู่ร่วมเรียงหรอกเคียงสอง
ในสุดท้ายอ้ายเพียงได้แค่มอง
มีเจ้าของคอยคุมกลุ้มหัวใจ
รักก็รักหวงก็หวงเขาควงผ่าน
เมื่อวันวานผ่านมาหน้าสดใส
ทั้งที่รู้ที่เห็นความเป็นไป
แต่ในใจไม่เคยจะลบเลือน
ปานฮอยเปื้อนๆ แต้มหว่างกลางใจ
หาหญิงใดมาลบ หากแม่นนางคงจางได้
แนวอยากได้ อยากได้ อยากได้ โอ๊ยอยากได้
อยากได้ มังใส่เมียเขาคิดบ่เซาพ่อตายฮักหลายสิเป็นบ้า
ยามเห็นหน้าอยากฮ้องว่าอ้ายมักเมียเขา
อยากเป็นตัวเราคนที่อยู่เคียงข้างเธอ
อยากมีมนต์เป่าเสกเขาหายไปไม่เจอ
อยากเสกให้เธอเป็นแฟนอ้ายแทนได้ไหม
อาการหนักเมื่อยบักคักนำมักเมียเขา
หัวใจมัวเมาฮักเขาบ่มีวันสร่าง
ว่าเมียเขาเอ๊ย ได้ยินอ้ายบ่น้อนาง
มื้อได๋เป็นฮ้าง คอยนางอยู่ทางที่เดิม
ในตอนเริ่ม ตอนเริ่ม
ถึงปลายอ้ายบ่เปลี่ยนเวียนวนฮักแต่เจ้า
อยากเอาข้าวบ่ายกิน
เป็นดิ้นดิ้นโอ๊ยดิ้นดิ้นดั่นดั่นนำเขา
ใจแล่นนำแต่เมียเขา จนเมื่อยหลาย สิตายแล้ว